Voor Constantijn Van Cauwenberge, leerkracht beeldatelier en beeldverhaalatelier in de 3e graad, was digitaal leren ook even de knop omdraaien. Hij deelt zijn ervaringen met ons na bijna 3 maand digitaal lesgeven.
Knop omdraaien en gaan…. Normaal gezien kan je constant feedback geven terwijl de leerlingen aan het werken zijn en bijsturen waar nodig. Nu geef je enkel de opdracht en moet je wachten op resultaten die mondjesmaat binnenkomen.
Sommigen vragen wel advies en sturen schetsen door, waardoor je kunt sturen en helpen in het beslissingsproces, hen wijzen op foutjes, de sterke punten van de tekening of compositie tonen, enz.
Tot nu toe heb ik redelijk wat werk binnengekregen, maar toch bereik je een heel deel van je leerlingen niet. Alle begrip, want velen van hen worden echt overstelpt met schoolwerk. Maar ik moet zeggen dat het contact met mijn leerlingen wel deugd doet. Het is ook leuk dat sommigen spontaan vrij werk doorsturen, gewoon om te laten zien waar ze mee bezig zijn, maar ook om er feedback op te krijgen.
Omdat iedereen van thuis uit werkt, ben je uiteraard ook wat beperkt in het te gebruiken materiaal. Daarom focus ik vooral op tekenopdrachten, maar ik zeg er vaak bij dat het materiaal vrij is, waardoor sommigen die thuis toch verf of houtskool liggen hebben, dit ook kunnen/mogen gebruiken. En ik moet zeggen dat er al heel knap werk gemaakt is.
Op de eerste onlineopdracht kwam heel wat reactie. Ze moesten de verlaten straten (van bijv. Edward Hopper, maar evengoed van de huidige Coronacrisis) combineren met monsters uit B-films. Hieronder staan wat schetsen en afgewerkte tekeningen. Daarnaast heb ik ook al redelijk wat vrij werk doorgestuurd gekregen.
Van één van de leerlingen uit het beeldverhaalatelier kreeg ik een storyboard. De opdracht daar was een post-apocalyptische wereld bedenken als setting voor een kortverhaal. Hieronder een blik op het storyboard.
