Luc Simoen

Tweeëntwintig maart 1956 kwam ik op deze aarde terecht.  Nog elke dag verbaas ik me over deze gekke bedoening. Ik moest naar school, maar de leukste dingen deed ik erna : buiten zijn en spelen.  Mijn latere vakanties vulde ik met natuurkampen en internationale werkkampen. Avontuur lokt me nog steeds zeer.  Niets erger dan de sleur.

Tenslotte kwam ik terecht in het lager onderwijs, in Oostende. Ik huwde met Christine, florist. Samen kregen we Jasper en Esther.

Rond mijn elfde schreef ik verhalen.  Vijfentwintig jaar later nam ik het schrijven weer op.

Mijn liefde voor de natuur, geschiedenis en de jeugd sloeg in mijn pen, en dat blijft maar duren.  De magie van het scheppen drijft me.Ik schreef heel wat verhalen : Vlaamse Filmpjes, Historische Verhalen, boeken bij de uitgeverijen Lannoo, De Eenhoorn en Abimo.

Over Oostende schreef ik : Vogelasiel aan zee (’94).  Te Caep (’97).  Goezemoeze (’99).  Spion van Spanje (’99).  Oostendse kapers (’01).  In het zoutbed geboren (’01).  Het geheime leger (’03).

Mijn meeste recente werk heet ‘Gedwongen tocht’ (’05 De Eenhoorn).  Het gaat over de Slag bij Nieuwpoort in 1600, gezien door de ogen van een Vlaamse boer en zijn zoon.

Tel. 059/27.56.00, 0495/14.14.75
Fax 059/27.74.41