Het Duinenkerkje werd tussen 1350 en 1400 gebouwd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog braken de Duitsers de toren af omdat die te goed zichtbaar was van op zee. Tussen 1929 en 1931 werd de kerk gerestaureerd en werd er een nieuwe beuk aangebouwd door stadsarchitect Gustaaf Vandamme. Het kerkhof is sinds 1975 beschermd als landschap. Via een houten brugje over de omwalling bereik je de bewaarde muur en tuin van de 16de-eeuwse pastorie. De tuinmuur biedt nu bescherming aan enkele moestuintjes.
Het kerkhof is onder andere de laatste rustplaats van kunstschilder baron James Ensor. Ensor hield van het Duinenkerkje: hij schilderde het meermaals en op het einde van de 19de eeuw zette hij zich in voor het behoud van het kerkje en de duinen. Het is onder andere dankzij Ensor dat we hier vandaag van een prachtig stuk natuur kunnen genieten.
De Stad wil de omgeving van het Duinenkerkje zo veel als mogelijk in zijn oorspronkelijke staat herstellen. Daarom werd de oude omwalling rond de verdwenen pastorie uitgediept en de oude kerkhofmuur werd herbouwd. Ook de muur van de pastorietuin wordt hersteld. Er worden grachten uitgegraven om natte, moerasachtige natuurontwikkeling te stimuleren, wat de biodiversiteit zal verhogen. De Stad wil een overgang van duin naar polder creëren met een unieke flora, zoals zeldzame orchideeën. Door begrazing met schapen wordt het beschermde landschap beheerd en onderhouden.
Stadshoeveroute
Aan de Onze-Lieve-Vrouw-ter-Duinenkerk start de stadshoeveroute, een fietstocht (30 km) en wandeltocht (15 km) door het Oostendse platteland en langs Oostendse boerderijen.