Wist je dat er een Ostende (met één o) bestaat aan de andere kant van de oceaan? En dat het gesticht werd in 1909 door een Belg die ‘ons’ Oostende van de Belle Epoque wilde nabouwen? Dat er nog een stukje van de pier en de dijk staat en een hotel dat vroeger het Termas hotel heette? En dat in dat hotel Antoine de Saint Exupery waarschijnlijk zijn Petit Prince heeft geschreven?
Eva Moeraert (43), podcastmaakster, had ooit een oom in Argentinië en is al jaren gefascineerd door dit verhaal. Deze zomer reisde ze voor de eerste keer naar deze parel aan de Atlantische kust. Ze ontdekt er dat de plek niet alleen veel verhalen en mysteries verbergt, maar ook symbool staat voor haar levensfase: opnieuw beginnen, herbronnen en op zoek gaan naar zichzelf.
En daar wil ze nu een podcast over maken.
Wat is het verhaal achter de gelijknamige stad aan de andere kant van de wereld? Wat doen wind, zand en zee met een stad en een mens? Volg hier de avonturen van Eva.
Waarom maak ik een podcast over Ostende in Argentinië en hoe kwam ik op het idee?
Mijn oom woonde er sinds ik drie jaar was, ik ging er al vier keer op reis, ik spreek vloeiend Spaans en ik heb daar nog vrienden van mijn oom wonen. Oom Bart is gestorven in 1993. Ik maakte in 2003 een documentaire over zijn leven en nu, twintig jaar later, voelt dit voor mij ook een symbolische reis in zijn voetsporen.
Het verhaal dat ik al 20 jaar hoor via vrienden en familie, is dat Bart ooit zijn Vlaamse boeken heeft geschonken aan de bibliotheek van Ostende, Argentinië, waar nog Vlaams gesproken zou worden.
Meer had ik niet nodig om mijn rugzak te pakken en een retourtje Buenos Aires te boeken voor een maand.
Beluister de audiodocumentaire ‘mi tio bartolo’
Hier enkele foto’s van mijn bezoek in juli 2023. In putje Argentijnse winter. Als enige toerist daar. Ik werd er warm ontvangen door de vrouwen van de toeristische dienst van Pinamar en door Roxana van het Viejo Hotel Ostende, het voormalige Termas Hotel. Lokaal fotograaf Diego Medina maakte foto’s van mij in de duinen en in het hotel tijdens mijn opnames.
Ik mocht er ook op de lokale televisie uitleggen wat ik aan het doen ben, in het Spaans.
En hier zie je mij in de bibliotheek van Ostende, waar ik op zoek ging naar de Nederlandstalige boeken van mijn oom Bart. Ik vond ze niet en ontdekte dat deze bibliotheek nog niet bestond voor 1993 (zijn sterfjaar), dus de volgende keer ga ik in het naburige Pinamar op zoek.
Onlangs was ik te gast bij de podcast Oostende Bonsoir, waar ik ook mijn fascinatie voor Argentinië en de zee mocht uitleggen.
Beluister het interview in Oostende Bonsoir
Op het DS podcastfestival van 11 november stelde ik de podcast voor in een overvolle zaal.
Ik liet er audio-opnames horen uit Argentinië en België en maakte live verbinding met Ostende, Argentinië. Fotograaf Diego Medina toonde ons hoe Ostende eruit ziet in de lente daar. Dat zie je in het videootje!
Samen met stadsgids Dirk Beirens en Torsten Feys, onderzoeker verbonden aan het VLIZ, ging ik op 7 december 2023 een namiddag op pad in Oostende.
We proberen in kaart te brengen hoe Oostende eruit zag begin 1900, toen Robette besloot om naar Argentinië te trekken. En we willen ook achterhalen wat de link van Robette met Oostende was. Leverde hij absint aan de lokale horeca? Was hij hier als toerist? De komende maanden gaan we samen snuisteren in archieven en bevolkingsregisters.
Verder deed ik ook heel wat geluidsopnames op de dijk en aan het strand. Hoe klinkt Oostende in de winter? Een mix van wind, meeuwen en graafmachines blijkbaar...
We mochten een work in progres- voorstelling geven op het huiskamerfestival Chambres d’o.
Ik liet al wat stukken en geluid horen van mijn opnames en interviews in Oostende en Ostende. Sander Lambrecht, geluidstechnicus, zorgde ervoor dat de luisteraars in surround naar de zee aan de twee kanten van de oceaan konden luisteren. Hier in België met meeuwen en in Argentinië met het geluid van papegaaien erbij.
Griet Dobbelaere is eindredacteur van het project en met haar theaterervaring zorgde ze ervoor dat dit een zintuigelijke ervaring werd waar iedereen zin van kreeg om te gaan reizen en hun dromen na te jagen. Op het einde van de voorstelling deed ik een live zoomcall met fotograaf Diego in Ostende, die bij 35 graden op het strand toonde waar hij de dag ervoor een orka zag passeren. Wat een ervaring!
© Birgit Theunissen
Een tweede keer naar Ostende
In februari/maart 2024 ging ik twee weken opnames maken in het Argentijns Ostende. Ik mocht er logeren in het legendarische Viejo Hotel Ostende, alwaar ik ook een presentatie gaf en Argentijnen liet luisteren naar de documentaire die ik ooit maakte over mijn oom Bart. Met Spaanse ondertitels natuurlijk, in de prachtige cinemazaal in het hotel. Dat was zo’n groot succes dat ik een extra avond moest inlassen.
Samen met duinenexperte Samanta Anguina ervaarde ik hoe Ostende eruit zag toen Robette er toekwam in 1909. Zand, wind en duinen!
Verder deed ik veel interviews met lokale bewoners én immigranten in Ostende om te achterhalen wat er zo magisch is aan de plek en waarom niemand er ooit nog weg wilt, eens aangespoeld. Ik praatte onder andere met ‘carpero’ Felix, die op het strand werkt en verantwoordelijk is voor de strandtenten, met kok Justino die uit Bolivië naar daar kwam om te werken, met muzikant Nicolas Pisiati, met burgemeester Juan Ibarguren. Ik ging er onderzoek doen in de plaatselijke bibliotheek en vond tekeningen van Robette.
Ik ontmoette er ook schilder/kunstenaar Caco. Hij komt een mural schilderen op The Crystal Ship dit jaar. Hij gaf me toegang tot zijn atelier en ik woonde ook een expositie en afscheidsevent mee van hem in Casa de artistas Montfleuri sur mer.
Het werd een Belgische avond en ik las ook een gedicht voor in het Vlaams.
In Buenos Aires deed ik onderzoek in het museo de la imnigracion naar migratiestromen begin 1900 naar Argentinië. En ik ging op bezoek in het gloednieuwe culturele centrum van Gustavo Firmenich, oprichten van het Tango Jazz Quartet. Hij gaat mee de muziek maken voor de podcast en ging elke zomer op vakantie bij zijn grootmoeder in Ostende. Ik mocht er een repetitie bijwonen van het kwartet.
Een van de mooiste namiddagen beleefde ik bij de lokale voetbalploeg Nuevo Amanecer in Ostende. Een sociale club, die kinderen in moeilijke omstandigheden de kans geeft om te voetballen. En ze spelen in de Belgische driekleur! Ik werd er ontvangen als de prinses van België en de kinderen stelden mij heel veel vragen over dat Oostende aan de andere kant. Ik kreeg een truitje cadeau en supporterde mee tijdens het jaarlijkse kindertornooi.